Ministerstwo Klimatu i Środowiska udostępniło projekt aktualizacji Krajowego Planu na rzecz Energii i Klimatu (aKPEiK) na lata 2021-2030. Jest to dokument, w którym państwa UE określają założenia i działania mające na celu osiągnięcie unijnych celów klimatyczno-energetycznych zmierzające do osiągnięcia neutralności klimatycznej do 2050 r. Temat jest istotny dla całego społeczeństwa, ale dla osób zajmujących się infrastrukturą w szczególności.
Konsultacje publiczne tego dokumentu potrwają do 15 listopada 2024 r. Z materiałami źródłowymi, formularzem oraz zasadami zgłaszania uwag można zapoznać się na stronie: https://www.gov.pl/web/klimat/projekt-krajowego-planu-w-dziedzinie-energii-i-klimatu-do-2030-r–wersja-do-konsultacji-publicznych-z-102024-r .
Lektura tego materiału wskazuje, że dostrzegana jest konieczność rozwoju infrastruktury w różnych obszarach – od strategicznych, typu: planowanie inwestycji infrastrukturalnych, zbudowanie całkowicie nowej infrastruktury przesyłowej dla wodoru, wykorzystania paliw alternatywnych, rozwoju elektromobilności, rozbudowy infrastruktury gazowej czy biogazowni, do tak szczegółowych jak np. kablowanie sieci średnich napięć na obszarach leśnych.
W dokumencie wskazuje się ponadto m.in., że: „Ze względu na znaczne wyzwania związane z dynamicznym rozwojem mocy w rozproszonych źródłach energii oraz integracją OZE, niezbędne jest wsparcie rozwoju infrastruktury sieciowej, gdyż skala niezbędnych inwestycji jest niezwykle duża, a jednocześnie warunkuje ona budowę nowego niskoemisyjnego systemu elektrycznego zapewniającego bezpieczeństwo elektroenergetyczne.”
Program przewiduje szereg działań wspomagających rozwój infrastruktury nawet pod kątem rozwoju kompetencji kadrowych na potrzeby transformacji klimatyczno-energetycznej, tj. w zakresie dostosowania profilów edukacji.
Jednak szeregu ambitnym działaniom wymienionym w dokumencie nie towarzyszy niestety refleksja, która zmierzałaby do likwidacji nadmiernej biurokracji przy realizacji tej infrastruktury. Dobrze wiemy, że obecne otoczenie legislacyjne, nastawione głównie na budowę budynków, bardzo utrudnia realizację obiektów infrastrukturalnych.
Największe strategiczne inwestycje infrastrukturalne posiadają oczywiście swoje specustawy, ale zakres czekających przed nami wyzwań nie ogranicza się wyłącznie do tego rodzaju obiektów.
Czeka nas bowiem budowa nie tylko sieci przesyłowych, ale różnego rodzaju sieci dystrybucyjnych, rozdzielczych czy nawet osiedlowych, których proces realizacji jest bardzo utrudniony przez niesprzyjające otoczenia prawne – nieuwzględniające specyfiki obiektów liniowych.
Podlaska OIIB z pewnością zgłosi propozycje, które będą zmierzały do uwzględnienia w tym dokumencie zmiany istniejącego otoczenia prawnego w aspekcie budowy infrastruktury. Wydaje się, że jest to jeden z istotnych czynników, gdyż skala planowanych inwestycji może być skutecznie hamowana przez przeregulowane otoczenie prawne.
Na bieżąco bowiem zbieramy i obecnie już podsumowujemy najbardziej dokuczliwe problemy związane z realizacją inwestycji liniowych:
- przygotowaliśmy materiał zawierający propozycje zmian przepisów, które w naszym przekonaniu znacząco uprościłyby proces inwestycyjno-budowlany przy realizacji obiektów infrastrukturalnych: https://zpr.pdl.piib.org.pl/2024/07/12/uproszczenia-budowy-obiektow-liniowych/ ,
- inicjowaliśmy i uczestniczyliśmy w pracach wielobranżowego Zespołu zajmującego się koordynacją sieci uzbrojenia terenu: https://zpr.pdl.piib.org.pl/2024/09/20/zespol-do-spraw-narad-koordynacyjnych-diagnoza-problemow-i-propozycje-rozwiazan/ .
Zachęcamy do przesyłania nam innych propozycji ułatwień realziacji obiektów infrastrukturalnych, ale również szerzej rozumianego budownictwa.