Regulacje w zakresie sieci i instalacji wodorowych - nowe uprawnienia budowlane

Dzisiaj został upubliczniony projekt ustawy o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw: https://legislacja.rcl.gov.pl/projekt/12365500/ .

 

Przewiduje on nowe rozwiązania prawne w zakresie wykorzystania wodoru, w tym zmienia Prawo budowlane m.in.:

 

 

 

Jednym z priorytetów realizacji Europejskiego Zielonego Ładu, którego głównym celem jest osiągnięcie neutralności klimatycznej Europy do 2050 r., stał się rozwój gospodarki wodorowej.

W lipcu 2020 r. Komisja Europejska opublikowała tzw. Strategię Wodorową UE, która wyznacza strategiczne ramy wdrażania europejskiej gospodarki wodorowej. Na jej gruncie:

- za wodór odnawialny został uznany wodór wytwarzany w drodze elektrolizy wody, do której została wykorzystana energia elektryczna ze źródeł odnawialnych, a także wytwarzany w procesie reformingu biogazu lub biochemicznego przekształcania biomasy, pod warunkiem spełniania wymogów zrównoważonego rozwoju,

- za wodór niskoemisyjny uznano wodór wytwarzany z paliw kopalnych przy zastosowaniu technologii wychwytywania CO2 oraz wodór powstały w procesie elektrolizy wody ze znacznym ograniczeniem emisji gazów cieplarnianych w całym cyklu życia.

Priorytetem Komisji Europejskiej jest wdrożenie technologii produkcji wodoru odnawialnego na szeroką skalę, z zachowaniem okresu przejściowego, podczas którego akceptowana będzie produkcja niskoemisyjnego wodoru, pod warunkiem zastosowania technologii ograniczających emisyjność. Plany przewidują wdrażanie europejskiej gospodarki wodorowej w następujących fazach:
    1) Faza I (2020 – 2024): instalacja zasilanych energią z OZE elektrolizerów o mocy co najmniej 6 GW. W tej fazie popyt na wodór będzie zaspokajany przede wszystkim poprzez produkcję lokalną oraz dzięki mieszaniu wodoru z gazem ziemnym.
    2) Faza II (2025 – 2030): uczynienie z wodoru części zintegrowanego systemu energetycznego oraz osiągnięcie 40 GW mocy elektrolizerów zasilanych z OZE. Podczas realizacji tej fazy przewidywane jest pojawienie się zapotrzebowania na unijną infrastrukturę logistyczną, co spowoduje konieczność zaplanowania podstaw paneuropejskiej sieci oraz stworzenie sieci stacji tankowania wodoru. Sieci gazowe zostaną częściowo przekształcone na potrzeby przesyłania wodoru.
    3) Faza III (2030 – 2050): osiągnięcie dojrzałości technologii wodoru odnawialnego.

W dniu 2 listopada 2021 r. Rada Ministrów przyjęła Polską Strategię Wodorową do roku 2030 z perspektywą do roku 2040 (PSW), która określa 6 celów:
    1) Cel 1 – Wdrożenie technologii wodorowych w energetyce i ciepłownictwie;
    2) Cel 2 – Wykorzystanie wodoru jako paliwa alternatywnego w transporcie;
    3) Cel 3 – Wsparcie dekarbonizacji przemysłu;
    4) Cel 4 – Produkcja wodoru w nowych instalacjach;
    5) Cel 5 – Sprawny i bezpieczny przesył, dystrybucja i magazynowanie wodoru;
    6) Cel 6 – Stworzenie stabilnego otoczenia regulacyjnego.
Jednocześnie PSW wpisuje się w działania określone w Polityce energetycznej Polski do 2040 r. (PEP2040), zgodnie z którymi do 2030 r. należy osiągnąć zdolność transportu sieciami gazowymi mieszaniny zawierającej ok. 10% gazów innych niż ziemny (przede wszystkim biometanu i wodoru) oraz rozwój niskoemisyjnego transportu opartego m.in. na wodorowych ogniwach paliwowych.

 

Udostępniony dzisiaj projekt ustawy ma za zadanie umożliwić realizację Celu 6. Nowelizacja ta stanowi część pakietu legislacyjnego zwanego Konstytucją dla wodoru, którego głównym celem jest stworzenie ram regulacyjnych funkcjonowania rynku wodoru w Polsce, a zmiany zakładają m.in.:
    • wprowadzenie siatki pojęć w Prawie energetycznym koniecznych do rozwoju i funkcjonowania rynku wodoru w Polsce,
    • uregulowanie zasad koncesjonowania działalności związanej z wodorem,
    • zaprojektowanie zasad funkcjonowania systemu dedykowanego dla wodoru - sieci wodorowych.

 

Konsultacje publiczne projektu ustawy potrwają do 11 listopada 2022 r.